Narodne price

   Orao Turcin ralicom po strani iznad nekake cuprije, a Ero putem cerao
nekoliko konja natovareni. Kad se Ero prikuci blizu, onda Turcin stane
vikati: "Ca saronja, ca! i ti imas pamet, Ero je nema." U tom Erododje na 
cupriju, pa nacera konja preko cuprije, a njega stane pomaganja: " jaog mene
do Boga miloga! Sto cu sad?" A Turcin, kad to cuje, brze bolje ustavi
volove, pa strci k njemu: "Sta je more Ero? Sta je?" - "Od mene do Boga
m;iloga! eto odose meni konji, a ja ostado za vodom." -"Ajde more i ti za
konjma." -"Ne smijem, gospodaru! Bog i Bozja vera, ja tuda za zivot preci."
Be ajde more ne luduj! kako ne smijes preci preko cuprije, kuda ide svijet i
konji natovareni prelaze." - Ajja! ERo nece niposto, nego jednako jauce i
lelece. Onda Turcin: "Ajde more sta ces dati, da te prenesem ja na ledjima?"
- A sto istes, gospodaru?" "Daces mi dvanaest perpera." - Ajde de!" - Uprti 
Turcin Eru, te prenese preko cuprije, a kad ga spusti na onoj strani, onda
se Ero stane pipati po njedrima: "Nemam, gospodaru, ni perpere, Bog i Bozja
vera!" A Turcin: "Kako nemas, bre, ana seni sitim! Zasto lazes kurvo? Odi
opet na ledja." Ero uzjase opet Turcina, te ga jos jednom prejase preko
cuprije; pa ga onda zbaci Turcin na zemlju: "Eto, kurvo! crkni tu, kad nemas
cim da platis," pa onda otide svojim volivima i pocne opet orati; a ERo onda
skoci, pa preko cuprije: "Ej Turcine!gledaj kako i tvoj saronja ima pamet, a
Ero je nema! Ele on tebe prejaa dvaput preko cuprije."