Voznja

            


 
Vozimo se. Pokraj puta
razasuta
sela leze.
Ko potoci posle bure
konji jure,
lete, beze.
 
Vrh potoka i sipraga
topla, blaga
vecer pada.
Vozimo se. Sanja cvece;
miris slece
sa livada.
 
Gle, seoske kuce bele
kao strele
tek prolete.
Pored puta stabla vita,
siblje, zita,
lete, lete.
 
Gle, pocinju i svetlaci,
lete znaci,
da se pale,
i iz magle trepte sive
kao zive
zvezde male.
 
Po beskrajno neznom, mekom
i dalekom
nebu plavu
nasmejani mesec bludi,
sto na ljudi
lici glavu.
 
Vozimo se. Pokraj puta
razasuta,
sela leze
Ko potoci posle bure
konji jure,
lete, beze.